Over de betekenis van de naam Angelokastro is men het tot op de dag van vandaag niet geheel eens. De meest voor de hand liggende uitleg is de letterlijke vertaling van de benaming: Kasteel van de Engelen (Angelos = engel, kastro = kasteel). Of engelen zich op deze hoogte ophouden, weten wij niet, net zo min als bekend is of de bewoners zich altijd als engeltjes gedroegen. Feit is dat het fort een aardig eindje in de lucht is gebouwd.
Andere mogelijkheid is echter dat het fort of kasteel oorspronkelijk vernoemd werd naar een in de dertiende eeuw levende tiran genaamd Michael I Komnenos Doukas, wiens bijnaam echter Michael Angelos was. Niet dat hij een steen heeft bijgedragen aan de bouw er van, maar hij was despoot en dus vernoemde hij de kolos gewoon naar zichzelf.

Oudheidkundig Corfu

Hoe dan ook, Angelokastro was in vroeger tijden een van de meest belangrijke verdedigingswerken op Corfu. Vanwege de hoge ligging – zo’n 300 meter boven de zeespiegel – kon met gemak de hele westkust afgespeurd worden op vijandig gezinde buren en piraten. Voor de zekerheid bouwde men er een kapel en wijdde die aan de engelen Michaël en Gabriël. Een beetje hulp van bovenaf is tenslotte nooit weg. Daarna plaatste men er een aantal monniken, die ook toen al bekend stonden om hun afschuw van zware arbeid en hun eindeloze geduld. Spotte een wakkere habijt aan de einder een bootje dan kon een boodschapper zich eerst nog even opfrissen alvorens zijn ronde over het eiland te maken en versterkingen op te roepen. De overige kloosterlingen waren ondertussen in staat met lichtsignalen het fort aan de oostkant te waarschuwen dat er gedonder op komst was. Waren de ongenode gasten eenmaal genaderd dan was de aanblik van de afwachtende troepenmacht over het algemeen genoeg om onverwijld rechtsomkeer te maken en verdere agressie elders te botvieren. Zelfs de Turken, die Corfu altijd graag hebben willen veroveren, verbleekten bij het zien van het ontvangstcomité en staakten hun pogingen om Corfu via de westkust te benaderen.
De Grieken zijn tot op heden nog zo dankbaar voor de hak die ze de Turken toentertijd konden zetten, dat de regering aan het eind van de twintigste eeuw geld uitgetrokken heeft om het fort te restaureren.

De Top van Corfu verkennen

Als je in Krini of omgeving bent, moet je zeker eens gaan kijken. Stevige stappers zijn verplicht, want vanaf de parkeerplaats aan de voet is het zeker een kwartier klauteren en ploegen over een zeer rotsig en steil pad alvorens je bloedspugend aan de top komt. Als je eenmaal de ademhaling weer onder controle hebt, word je ruimschoots beloond met prachtige vergezichten om je heen. Er zijn enkele strategische punten waar je loodrecht naar beneden kijkt in het prachtige helder blauwe water dat tegen de rotsen te pletter slaat. Dit moet echter afgeraden worden voor mensen met hoogtevrees, of je moet graag willen weten hoe lang je ontbijt erover doet om pakweg 300 meter naar beneden af te leggen. Het eeuwenoude bouwsel zelf getuigt ook van een staaltje bouwkunst, want is mede dankzij moderne bemoeienissen nog in heel redelijke staat.

Het fort is tijdens het seizoen elke dag behalve maandag tot 15.00 uur geopend voor publiek.