Deze ruïne uit de 13de eeuw is in ongeveer dezelfde periode in de geschiedenis van Corfu gebouwd als Angelokastro. Naar verluid zelfs is dezelfde opdrachtgever of initiator erbij betrokken geweest. Ook bij dit fort, wat de omgeving van het zuiden een beetje in de gaten moest houden, waren de Byzantijnen weer betrokken. Dit bouwnijvere volkje is op de keper beschouwd verantwoordelijk voor heel wat kolossale bouwwerken op Corfu. Dat het goede bouwers waren staat buiten kijf, veel van hun werken hebben de tand des tijds goed doorstaan, getuige dit reusachtige bouwwerk en verschillende andere.
Cultuur op Corfu
Het beste is eraf hoor, verwacht geen mooi afgewerkte zalen met schitterende baldakijnen, torenspitsen, gevels en een gracht met ophaalbrug. Het is niet bepaald meer in de staat van, laten we zeggen, het Muiderslot. Toch is een bezoek aan Gardiki Castle absoluut geen verspilde moeite. Het voormalige fort is in een soort van elliptische octogon (achthoek) gebouwd, al zie je dat niet als je binnen de muren bent. Maar het is toch maar zo. Kijk maar op Google Maps, dan zie je het vanuit de satelliet.
Dat men vroeger meer aandacht besteedde aan zelfs zoiets functioneels als een fort, is nog duidelijk te zien aan de borstwering waar de sporen nog zijn te zien van Byzantijnse handwerkers. Het is allemaal mooi bewaard gebleven. Verder is duidelijk te zien dat het een ruïne is, slechts de buitenmuren staan nog overeind. Het voormalige bastion wordt tegenwoordig nog wel gebruikt voor culturele evenementen zoals theater en muziek.
Middenin de natuur op Corfu
Gardiki Castle staat midden tussen prachtige natuur nog fier overeind. Wel wordt het steeds meer onderdeel van de natuur, die het stenen gevaarte meer en meer in bezit neemt. Zowel binnen als buiten het fort woekert het groen ongehinderd door en voor we twee eeuwen verder zijn zal het zijn verzwolgen door de uitdijende olijfgaarden. Als mooi symbool van de vriendelijke manier waarop de natuur zich het fort toe-eigent, staat net voor de hoofdingang een schitterende zeer oude olijfboom die het uiterlijk voorkomen heeft van een sympathiek monster dat lijkt te zeggen: laat het maar gebeuren, het moet nu eenmaal zo. Helaas voor het monster is iemand het toch niet met hem eens geweest. Zijn vriendelijke kop is door een flink zwaard in tweeën gehouwen.
Eén reactie