Een van de grootste toeristische trekpleisters van Corfu is het Klooster van de Maagd Maria in Paleokastritsa, ook wel het Theotokis Klooster genoemd. Niet in het laatst omdat Paleokastritsa al een attractie op zich is, met zijn verschillende schilderachtige baaien, hagelwitte stranden en de prachtig daar bovenuit torenende bergkam.

Historisch Corfu

Het klooster werd in de dertiende eeuw gebouwd, maar daar vind je verrekte weinig meer van terug. Misschien waren de monniken niet zuinig op hun spullen en het klooster heeft ongetwijfeld te lijden gehad van de elementen en de tand des tijds. Komt bij, in 1403 werd het vernietigd door Genovezous, een heel ruwe jongen met verkeerde vrienden, die blijkbaar niets beter te doen had dan de boel vernielen. In 1469 werd het klooster herbouwd maar tijdens de oorlog met de Turken in 1537 werd het klooster opnieuw vernietigd. Teleurgesteld zijn de toenmalige Grieken een hele tijd op de puinhopen blijven zitten, maar in 1722 werd de ingang aan de noordzijde voorzichtig gerestaureerd. Toen het in de negentiende eeuw nog steeds niet kapot gemaakt was, waande men de kust veilig en is het klooster grotendeels herbouwd. Het bouwwerk kent dus een lange geschiedenis van bouwen, vernietigen en wederopbouwen.

Authentiek klooster

De meningen over de leeftijd van het klooster zijn in ieder geval verdeeld. Natuurlijk, het werd gegrondvest in de dertiende eeuw, maar als er 600 jaar later niets meer van over is dan hier en daar een kei en een stukje fundering waarop men weer is gaan bouwen dan is er nauwelijks sprake van een historisch geheel. Maar wat maakt het uit? Dertiende of negentiende eeuw, het klooster en de omgeving maken de klim zonder meer de moeite waard. Het is gebouwd op de top van een vooruit stekende rotsmassa, wat je de kans biedt op geweldige vergezichten over de Ionische Zee en de verschillende schitterende baaien van Paleokastritsa.
Verder zie je de cellen van de monniken en dan prijs je je gelukkig met je slaapkamertje van 3 bij 4 met verwarming en vloerbedekking. Nu mogen ze hopelijk wat luxer resideren, maar in vroeger dagen was het gebruik je dagen in zo’n niet van comfort en luxe overlopende ruimte door te brengen. Dat verklaart wellicht de wat wrevelige blik van de monniken die je er nu nog wel eens tegen komt. Soms ontmoet je er nog wel eens een bewoonster op leeftijd die je bekijkt met een mengeling van wantrouwen en afgunst. Jij gaat vanavond weer naar je warme nest, lijkt ze te denken.
Op het terrein bevindt zich ook een kerkje en daarin zijn ook enkele kunstwerken opgenomen. Iconen hoeven we niet meer te noemen, en uiteraard een aantal indrukwekkende schilderingen van mythologische taferelen en het Laatste Oordeel. Hier kan je ook bekijken hoe Sint George de draak met succes bestrijdt. Let vooral ook op het houtsnijwerk op het plafond!

Het museum

Binnen de kloostermuren is een museum gevestigd dat leuk is om snel doorheen te gaan. Het zou geen klooster zijn als je er niet wat souvenirs, handwerk, en snuisterijen aangeboden worden. Voor degenen die niet vies zijn van een gokje, je kunt er ongelabelde wijn kopen. Dat kan heel goede wijn zijn! Verder liggen er wel degelijk enkele voorwerpen die de moeite van het bezichtigen waard zijn. Vanzelfsprekend veel iconen, een indrukwekkend tafereel van de hemelgang van Maria en een zeer oude bijbel met zilveren omslag, ingelegd met juwelen. Niet aankomen, want voor je het weet vliegt het kostbare relikwie in poedervorm door de lucht!
Intrigerend onderdeel van de collectie is een gedeelte van het skelet van een soort van mammoet, al heeft het meer weg van een grote kluif. Toch hangt er een legende aan en dat vinden we natuurlijk altijd leuk. De wildste verhalen doen de ronde over het ongebruikelijke voorwerp. Een van de meest gehoorde is dat het bot onderdeel is geweest van de draak die door Sint George – een populaire jongen op Corfu – een kopje kleiner gemaakt werd. Anderen houden het erop dat het aan een zeemonster heeft toebehoord. Wie het weet mag het zeggen.